پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

موضوع فیلم دختری با کفش‌های کتانی (محصول ۱۳۷۷) که در دوره خود، فیلمی سنت شکن هم قلمداد می‌شد به آسیب شناسی روابط قبل از ازدواج در نوجوانی می‌پردازد و نقش والدین را در جهت دهی به این روابط و کنترل شرایط بررسی می‌کند. خانواده‌ای مانند خانواده تداعی که باعث فرار فرزندشان از خانه می‌شوند و یا خانوده آیدین که با نزدیکی به او کمکش می‌کنند. اما کفش‌های کتانی میرسلیم در مجلس هم به ضعف جامعه مدنی به کنترل و نظارت بر رفتار نمایندگان مجلسش اشاره دارد. موضوعی که در زمان حاضر نوعی سنت شکنی و بدعت قلمداد می‌شود و در ۲۰ سال آینده، امری عادی و الزامی خواهد شد. آیا نمایندگان ۲۰ سال آینده مجلس، جرات و جسارت اعمال سلیقه و کم تخصصی و ضعف در انجام وظایف اصلی خود (نظیر حجمی از نمایندگان فعلی مجلس) را دارند؟ آیا نظارت عمومی و نهاد‌های مدنی، نمایندگان را به حال خود رها خواهند کرد؟